Pałac został zbudowany w latach 1862-1864, w charakterystycznym dla epoki romantyzmu stylu historyzującym, który w swobodny sposób łączy elementy architektury dawno minionych czasów. Głównym motywem dekoracji architektonicznej pałacu są półkoliście zwieńczone arkady, które pojawiają się w obramieniach okien – łączonych w biforia i triforia – oraz w formie ozdobnego gzymsu, który biegnie pod okapem dachu wokól całego budynku.





Tablica pamiątkowa poświęcona gen. Zygmuntowi Piaseckiemu. Zachowany słupek balustrady tarasu. Jedna z oryginalnych głowic wykorzystanych w odtworzonym portyku. Taras nad frontowym wejściem. Okna klatki schodowej zniszczonych wachlarzowych schodów. Ryzalit wschodni z charakterystycznym szczytem. Elewacja wschodnia od strony folwarku. Wejście do piwnicy. Charakterystyczne zwieńczenie ryzalitu z arkadkowym gzymsem. Okna na parterze tworzące triforium. Arkadowy portyk przed wejściem głównym. Detal gzymsu wzdłuż okapu. Wejście od strony wschodniej. Triforium